1.1 Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP (K.E-R) jest częścią Kościoła Powszechnego, który stanowią wszyscy wierzący. Ewangelicy reformowani uznają, że Głową Kościoła jest jedynie Jezus Chrystus, zmartwychwstały Pan, który wstąpił na niebiosa i zasiada po prawicy Boga Ojca. To właśnie Jezus Chrystus mocą Ducha Świętego powołuje swój Kościół spośród ludzi, swoim Słowem gromadzi, chroni go i utrzymuje w jedności wiary. To właśnie Jezus Chrystus, jedyny Zwierzchnik Kościoła mocą tego Ducha jest wszechmocny i wszechobecny; nie potrzebuje więc na ziemi swojego zastępcy. 

1.2 Nazwa Kościoła odzwierciedla dwie sprawy. Kościół żyje w przeświadczeniu o potrzebie zwiastowania ludziom Ewangelii Jezusa Chrystusa. Jednocześnie, ponieważ nic w tym świecie – szczególnie w zakresie organizowanym i określanym przez człowieka – nie jest doskonałe, społeczność wierzących odwołuje się do dorobku tego procesu przemian religijnych, kulturowych i społecznych, który w historii powszechnej nazywamy Reformacją. Kościoły, które uważają się za spadkobierców Reformacji szwajcarskiej nazwały się w krajach kontynentalnej Europy reformowanymi, a na Wyspach Brytyjskich i później w Ameryce zwykły nazywać się prezbiteriańskimi.

2.1 Kościół to zgromadzenie wiernych – (gr. ecclesia) - powołanych przez Boga (Dz2,39). Tak rozumiany Kościół zachowuje swą ciągłość od najdawniejszych czasów. Kościół miał inną postać w okresie patriarchów, inną przed nadaniem Prawa, a jeszcze inną, gdy wraz z Chrystusem została mu dana Ewangelia. Kościół posługuje się różnymi sposobami symbolicznego ukazywania Mesjasza. Na ziemi Kościół walczy ze słabością ciała, światem i szatanem, a w niebie triumfuje zgromadzony przed Panem, jedyną Głową Kościoła.

2.2 Cechą prawdziwego Kościoła jest czyste i wiarygodne zwiastowanie Słowa Bożego, jedna wiara i jeden duch przenikający wiernych, którzy oddają cześć jedynie Bogu, służą mu w duchu i prawdzie, kochają go całym sercem i z całej siły wzywają go dzięki jedynemu Pośrednikowi zbawienia, Chrystusowi, a poza Bogiem nie szukają łaski, sprawiedliwości lub mocy. Członkowie Kościoła mają dążyć do poprawy swojego życia przez codzienną pokutę, naśladowanie Chrystusa, z prawdziwą miłością odnosić się do sióstr i braci, wspólnie uczestniczyć w sakramentach ustanowionych przez Chrystusa. W Kościele znajdują się – niestety – też obłudnicy, którzy zachowują pozory przynależności. Należy wystrzegać się osądzania kogokolwiek, gdyż sąd należy do Boga i prawda zostanie wyświetlona przy sądzie ostatecznym.  

3.1 K E-R żyje stosując zasady ustroju synodalno-prezbiterialnego, ale inne kościoły reformowane o pokrewnej nauce mogą wywodzić się z tradycji synodalnej, kongregacjonalnej lub prezbiteriańskiej.

3.2.1 Od czasów  Jana Łaskiego (1499-1560) K E-R niezmiennie utrzymuje synodalno-prezbiterialny ustrój. Oznacza to, że wszystkie sprawy dotyczące Kościoła leżą w gestii Synodu. Jest to zgromadzenie duchownych i – wybieralnych na kadencję czterech lat – świeckich przedstawicieli zborów lub grup w diasporze. Uchwały Synodu są wiążące dla wszystkich parafii i członków Kościoła. Zarząd sprawami Kościoła na co dzień sprawuje Konsystorz, wybierany przez Synod na czteroletnią kadencję. W skład Konsystorza wchodzą prezes i biskup, dwaj radcy świeccy i radca duchowny. Ponadto wybierani są zastępcy radców, którzy mogą być włączani do pracy. Konsystorz jest odpowiedzialny za realizację uchwał Synodu, w tym przyjętego budżetu Kościoła, prowadzi listę czynnych duchownych, jest zobowiązany do czuwania nad pracą wszystkich agend Kościoła. Ze swej działalności Konsystorz składa sprawozdanie na dorocznej sesji Synodu, którego ważnym instrumentem jest Synodalna Komisja Rewizyjna. Przewodniczący Komisji ma prawo brać udział we wszystkich posiedzeniach Konsystorza, może na nich zabierać głos w dyskusji, bez prawa głosu stanowiącego o decyzjach.

3.2.2 Na forum lokalnego zboru wiernych – parafii – funkcjonuje Walne Zgromadzenie Członków Zboru jako ciało decydujące o sprawach życia i świadectwa wiary parafii. Ciałem wykonawczym w parafii jest Kolegium Kościelne wybierane na kadencję trzyletnią. W parafii działa analogicznie do synodalnej, parafialna komisja rewizyjna. Kolegium Kościelne czy komisje w parafii, podobnie jak Konsystorz czy Prezydium Synodu w Kościele to przykłady „prezbiterialnej rady starszych Kościoła" (gr. presbyteros – starszy).

3.2.3 W polskim Kościele reformowanym pewne stanowiska są zastrzeżone dla osób świeckich. Dotyczy to prezesa Synodu, prezesa Konsystorza, prezesa Kolegium Kościelnego oraz przewodniczącego Walnego Zgromadzenia Członków Zboru.

3.2.4 Duchowni nie stanowią odrębnego stanu. Przygotowują się do pracy w cyklu studiów akademickich w zakresie teologii ewangelickiej. Są powołani i upoważnieni (w akcie ordynacji)do pełnienia urzędu duchownego, a więc do: głoszenia Ewangelii, usługiwania sakramentami, nauczania religii i duszpasterstwa. Decyzję o ordynacji podejmuje Konsystorz.
Z racji ordynacji duchowni są sobie równi, a jeden z nich, wybierany przez Synod na 10-letnią kadencję, pełni funkcję biskupa, a więc opiekuna życia duchowego w skali całego Kościoła.

3.3 Taki ustrój umożliwia udział ogółu wyznawców we wszystkich organach Kościoła, które są powoływane drogą wyborów, oraz pozwala na – stosunkowo – dużą autonomię poszczególnych zborów. Oznacza to, że członkowie Kościoła albo biorą udział w zgromadzeniu, albo mogą być na nim reprezentowani. Ustrój podkreśla odpowiedzialność wszystkich wyznawców za Kościół, za jego świadectwo i służbę. Wszyscy wierzący, zgodnie z zasadą powszechnego kapłaństwa mają – dzięki działaniu Ducha Świętego – udział w trojakim urzędzie:proroka, kapłana i króla złączonym w osobie Jezusa Chrystusa. Zasada ta  konkretyzuje się w powoływaniu do pełnienia następujących urzędów: sługi Słowa, czyli duchownego, prezbitera, czyli starszego i diakona.

3.4 Należy pamiętać, że krajowe kościoły reformowane rządzą się niezależnie, nie podlegają żadnej władzy ulokowanej poza społeczeństwem i poza państwem, w którym działają.

4 Kościół (K E-R) nie chce podkreślać swojej odrębności konfesyjnej – na przykład przywołując cechy odróżniające od innych – ale szuka aktywnie takiej otwartej przestrzeni, w której wraz z innymi chrześcijanami zbuduje możliwość wspólnego wsłuchiwania się w Słowo Boże, dokonywania wykładu Pisma Świętego, formułowania i składania wyznania wiary. Taka postawa ekumeniczna daje możliwość wzajemnego dzielenia się doświadczeniami życia wiary, poszanowania przekonań, uczenia się od innych tego, co może wzbogacić życie we własnej społeczności. Daje szansę działania irenicznego nawet  tam, gdzie społeczność spotyka się z agresją innych ugrupowań religijnych (irene – gr.: pokój).

5.1 Kościół reformowany stale szuka takiej formy strukturalnej, która umożliwia – jeśli zachodzi potrzeba – stałą, permanentną refleksję nad potrzebą prowadzenia i pogłębiania reform w Kościele, reform wprowadzanych zawsze „według Słowa Bożego" (postulat znany od czasów Reformacji: Ecclesia reformata, sed semper reformanda Verbi Divini).

5.2.1  Kościół reformowany chce być Kościołem Słowa Bożego, to znaczy tworzonym przez to Słowo (creatura verbi). Boże Słowo jest czynnikiem przetwarzającym i przenikającym wszystko, łącznie z każdą proponowaną w opisie prawnym strukturą dla organizowania, porządkowania życia społeczności ludzkiej. Zadaniem takiego Kościoła jest Słowu żywego i zmartwychwstałego Pana służyć i z tego Słowa czerpać wszystkie siły witalne.

5.2.2 W formach kultu, ceremoniach, czy nawet architektonicznym wystroju wnętrza budynków kościelnych to oznacza, że zawsze w centrum jest Stół Pański (nigdy ołtarz!) z otwartą na nim Biblią. To także miejsce, gdzie sprawowany jest sakrament Wieczerzy Pańskiej. Także w centrum jest kazalnica skąd rozlega się Słowo głoszone. Na krzyżu nie ma pasji nie tylko ze względu na Boże przykazanie (II Mż 20,4-6) ale także ponieważ zmartwychwstały Pan i Zbawiciel jest po prawicy Boga Ojca.

5.2.3 Celem liturgii reformowanej z jej psalmami, modlitwami i pieśniami jest przygotować serca i umysły  do wysłuchania i przeżycia kazania. Ta świadoma koncentracja na Słowie wszechobecnego Pana Kościoła pomaga reformowanym rozumieć, że cały świat, całe życie człowieka powinno być poddane pod kontrolę woli Bożej, a wtedy nie szukają rozwiązań w pomyśle dzielenia rzeczywistości otaczającej, ogarniającej ich życie na sferę należącą - choćby w części - do sacrum i osobną sferę profanum.

Księgarnia Kościoła

Święta Kościelne - marzec

17.03 2024 Niedziela

5. niedziela Pasyjna (Judica – Bądź sędzią moim, Boże. Ps 43,1)

24.03 2024 Niedziela

6. niedziela Pasyjna – Niedziela Palmowa – Pamiątka wjazdu Jezusa do Jerozolimy

28.03 2024 Czwartek

Wielki Czwartek – Pamiątka ustanowienia Wieczerzy Pańskiej

29.03 2024 Piątek

Wielki Piątek – Pamiątka śmierci Pana Jezusa

31.03 2024 Niedziela

Niedziela Wielkanocna – 1. Dzień Świąt Zmartwychwstania Pańskiego

Copyright © 2007-2024
Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP.
All Rights Reserved.

To niewielkie informacje, nazywane ciasteczkami (z ang. cookie – ciastko), wysyłane przez serwis internetowy, który odwiedzamy i zapisywane na urządzeniu końcowym (komputerze, laptopie, smartfonie), z którego korzystamy podczas przeglądania stron internetowych.

W „cookies”, składających się z szeregu liter i cyfr, znajdują się różne informacje niezbędne do prawidłowego funkcjonowania serwisów internetowych, np. tych wymagających autoryzacji – m.in. podczas logowania do konta pocztowego czy sklepu internetowego.

Więcej: http://wszystkoociasteczkach.pl

Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP
ul. Radwańska 37
93-574, Łódź
łódzkie, Polska
tel.: 534 857 634
mail: reformowani@reformowani.pl

fb - ker