Wykład ten zorganizowany został przez bielski oddział PTEw. i był kolejnym przybliżającym dorobek Reformacji. Spotkanie otworzył modlitwą i krótką refleksją ekumeniczną biskup - senior dr Jan Szarek. Prelegent Leopold Kłoda omówił historię Reformacji Helweckiej wskazując, iż ruchy reformacyjne w Niemczech o korzeniach luterańskich i w Szwajcarii Zwingliego rozwijały się na równoległych płaszczyznach czasowych i tym samym myśl teologiczna stworzona autonomicznie przez oba nurty reformatorskie była co do generalnej istoty zbieżna ale różniła się w dwóch, jak się później okazało nieusuwalnych kwestiach. Rozbieżności dotyczyły rozumienia znaczenia i treści Sakramentu Wieczerzy Pańskiej oraz sposobu organizacji Kościoła. Prelegent zauważył, iż o ile Marcin Luter oparł strukturę Kościoła i dyscypliny kościelnej na władzy książęcej, to Jan Kalwin przygotował i wdrożył unikalną formułę prezbiteriańską z dokładnie wyznaczonymi funkcjami i podległościami.
Jak wskazał Pan L. Kłoda organizacja kościoła genewskiego według projektu Jana Kalwina uznaje się jako wzorzec funkcjonowania dzisiejszej demokracji.
Prelegent omówił również obszerną korespondencję jaką prowadził Jan Kalwin m.in. z królem Polski Zygmuntem Augustem oraz jego dzieło teologiczne "Institutio religionis christianae", które nie tylko usunęło w cień inne, ówczesne protestanckie księgi teologiczne ale wywarło wielki wpływ na ukształtowanie się współczesnego języka francuskiego.
Analizując pozateologiczne różnice między niemieckim a helweckim nurtem Reformacji. Pan Leopold Kłoda podkreślił, że o ile luteranizm rozwijał się głównie w Niemczech i w Skandynawii, gdzie w myśl zasady "czyja władza tego religia" korzystał z kurateli władzy państwowej to nurt helwecki wykazywał charakter intensywnie misyjny, przez co budowano struktury lokalnych kościołów reformowany wyłącznie siłami pastorów - misjonarzy i miejscowych wiernych.
W wykładzie poruszono również zagadnienia związane z pierwszymi próbami połączenia kościołów nurtu luterańskiego i helweckiego.