- Czy Kalwin miał żonę i dzieci?
Tak, w 1540 roku poślubił wdowę z dwojgiem dzieci Idelette de Bure. Ich wspólne dziecko, synek Jakub zmarł po kilkunastu dniach. Kalwin opiekował się dziećmi żony jak swoimi. Idelette zmarła w 1549 roku. - Czy Kalwin kiedykolwiek płakał?
Kronikarze odnotowali: dwukrotnie: – gdy poznał los Waldensów. Gdy po 9 latach małżeństwa zmarła jego żona. - Czy Kalwin miał kiedykolwiek urlop?
W 1550 roku z Viretem wycieczka po Jeziorze Genewskim. Potem przez kilka tygodni przebywali w dobrach Falais, na południowym brzegu jeziora, gdzie powietrze było wyjątkowo zdrowe. - Czy kiedykolwiek chorował?
Tu trzeba powiedzieć, że od czasów studiów w Paryżu był ustawicznie gnębiony niedomaganiami przewodu pokarmowego. W związku z tym miał zalecone spacery przez lekarzy. - Ojciec nazywał się Cauvin. Dlaczego Jan przyjął inne nazwisko? Czy ono coś znaczy?
Jest to wynik średniowiecznego zwyczaju prezentacji nazwiska naukowców w jęz. łacińskim. Cauvin po łacinie calvus, co oznacza łysy lub goły. Stąd przyjął nazwisko ?Calvinus'. Można się domyślać, że była to swoista autoironia Jana – znawcy sztuki antycznej. - Czy Kalwin miał rodzeństwo?
Tak, był jednym z sześciorga dzieci. Starszy brat Karol zmarł w 1536 r. Franciszekjeden z młodszych zmarł w dzieciństwie. Brat Antoni i siostra Maria mieszkali później z nim w Genewie. - Czy Kalwin robił dowcipy, czy żartował?
Sebastian Castello, który od powrotu Kalwina do Genewy przez kilkanaście lat mieszkał w jego domu, był współpracownikiem i – wtedy – przyjacielem wspomina, że było wtedy dużo okazji do przeżywaniu bólu i smutku, a rzadko nastrój był wesoły. Podkreśla jednak, że Kalwin potrafił być bardzo ironiczny wobec swoich przeciwników. - Jako był ulubiony werset biblijny Kalwina?
Na pewno bardzo wysoko cenił cały Pierwszy list do Koryntian, a był też werset szczególny. W wydaniu Institutio z 1559 roku cytuje Kalwin I Kor. 1:30 aż jedenaście razy. Oto ten tekst: „...Ale wy, dzięki niemu (Bogu) jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęcenim, i odkupieniem...” - Jak i gdzie Kalwin mieszkał w Genewie?
Kalwin miał duży dom na wzgórzu nad jeziorem. Roztaczał się stamtąd wspaniały widok na jezioro i na otaczające góry należące do pasma Jury. Zwykle w domu Kalwina przebywało około 10-15 uciekinierów z Francji. Zatrzymywali się u niego w gościnie, zanim nie znaleźli sobie stałego lokum. Umeblowanie było spartańskie, chociaż takie, które zapewniało możliwość pracy twórczej. - Czy Kalwin miał przyjaciół?
Wielu ludzi chciało się z nim zaprzyjaźnić, a on chętnie zawierał przyjaźnie i bliskie znajomości. Do najbliższego kręgu należeli: początkowo Wilhelm Farel i Sebastian Castello, po 1548 roku miał dwu sekretarzy Francoise Baudoin i Nicolais de la Fontaine, a w dużej zażyłości kontaktował się z Pioterm Viretem i Teodorem Bezą, można uważać na podstawie korespondencji i sposobu pozdrawiania się, że za przyjaciół uważał Martina Bucera w Strasbourgu, Henryka Bullingera w Zurychu i Filipa Melanchtona. Warto też pamietać, że wobec swoich przyjaciół był bardzo krytyczny, jak wobec Wilhelma Farela, który w 1558 roku w wieku 69 lat poślubił 18-letnią pannę. Krytykował go za „skrywane umizgi” które w końcu trzeba było zalegalizować. Uważał, ze nie przystoi to pastorowi. - Czy Kalwin grywał w jakieś gry?
Tak, w kręgle i cos podobnego do bilardu. - Dlaczego na wszelkich portretach ma nakrycie głowy, o którym trudno powiedzieć, że jest „twarzowe”.
Należało to do dobrego tonu w jego czasach, by występując publicznie stosować nakrycie głowy stosowne do zawodu. Poza tym w lecie chroniło od słońca i zimą grzało w uszy. Kalwin najczęściej jest portretowany w nakryciu głowy wykładowcy szkolnego według lokalnej tradycji. - Ile listów Kalwin napisał?
Dokumentacja korespondencji Kalwina zawiera ok. 4300 listów, przy czym stwierdzono, że co najmniej 1369 są pisane jego ręką.
Opr. Ks. Roman Lipiński
