• 1509 • 10 lipca urodził się w Noyon, w Pikardii, ojciec pracował jako urzędnik kapituły biskupiej w tym mieście i zaplanował dla syna karierę w urzędach kościelnych – chociaż niekoniecznie jako duchownego, w wieku 11 lat Jan objął tytularne probostwo, co pozwoliło mu sfinansować studia; studia prawnicze na uniwersytetach w Paryżu, Orleanie i Burges, w tym czasie poznał języki starożytne (hebrajski, grecki i łacinę) oraz posiadł umiejętność argumentowania na rzecz określonego stanowiska w szermierce słownej.
• 1531 • śmierć ojca; studia humanistyczne; wówczas wydał własnym sumptem komentarz do „De Clementia” Seneki – czym zaprezentował się europejskiej opinii publicznej jako wytrawny humanista, szermierz w polemice retorycznej, a jego ówczesne możliwości twórcze i ambicje sięgały tak daleko, że jego praca była próbą krytyki poglądów samego Erazma z Rotterdamu;
• 1533 • Kalwin jako współpracownik rektora, Mikołaja Copa w Paryżu, musi wraz z nim opuścić Paryż i uciekać po wygłoszeniu mowy rektorskiej, sprzyjającej poglądom reformacyjnym;
• 1533/34 • ucieczka z Paryża, pobyt u przyjaciela z czasu studiów, Luis du Tillet, studia literatury teologicznej w jego bibliotece, przeżycie osobistego nawrócenia, (należy powiedzieć, ze było to nawrócenie „od humanizmu do Biblii”), zerwanie z kościołem papieskim (Kalwin zrezygnował z wszelkich urzędów i odmówił przyjmowania beneficji z prebendy);
• 1534 • „afera plakatowa” w Paryżu, prześladowania zwolenników reform w Kościele, ostateczny wyjazd Kalwina z Francji, przybycie do Bazylei, dalsze studia teologiczne;
• 1536 • wydanie drukiem Christianae Religionis Institutio – „Nauka religii Chrześcijańskiej” w Bazylei (to tzw. „I wydanie” – z czterech, które ukazały się po łacinie );
• 1536 • podróż do Lombardii w płn. Włoszech; 1536 – przejazd przez Genewę, tam Wilhelm Farel - reformator Genewy, przyszedł na spotkanie z autorem „Institutio...” z prośbą o pozostanie Kalwina na dłużej i współpracę w reformowaniu Kościoła w tym mieście i kantonie, decyzja Kalwina o pozostaniu;
• 1536/37 • udział w dysputach religijnych określających potrzebę i zakres reform, opracowanie Katechizmu Genewskiego i Genewskiego Wyznania Wiary; wejście w konflikt z radą miasta, który doprowadza do usunięcia Farela i Kalwina z miasta;   Pobyt Kalwina w Strassbourgu na zaproszenie Marcina Bucera, tamtejszego reformatora, Kalwin sprawuje opiekę nad francuską grupą uciekinierów – zwolenników Reformacji, bierze udział w dysputach teologicznych w Hagenau, Wormacji i Regensburgu; poznaje osobiście wielu reformatorów na terenie Niemiec, w tym także Filipa Melanchtona
• 1539 • drugie wydanie „Institutio...”, przygotowanie wydania tekstu francuskiego;
• 1540 • ślub z Idelette de Bure (pochodzenia flamandzkiego); ich wspólny syn zmarł wkrótce, Kalwin wychowywał syna i córkę swojej żony;
• 1541 • list kardynała Sadoleta do mieszkańców Genewy, zaproszenie do powrotu „na łono” Kościoła trwającego w łączności z papieżem, odpowiedź Kalwina – słynny „List do Sadoleta”, zaproszenie rady miasta Genewy skierowane do Farela i Kalwina apelujące o powrót, Farel odmawia, Kalwin przyjmuje zaproszenie i powraca do Genewy;
• 1541 • opracowanie porządku kościelnego, tzw. „Ordonannces ecclesiastique”;
• 1547 • kolejny konflikt z radą miasta w sprawie obsady stanowisk pastorskich i świeckich w Kościele;
• 1549 • śmierć jego żony – Idelette; – porozumienie z Henrykiem Bullingerem, który był następcą i kontynuatorem dzieła reformy Ulryka Zwingliego w Zurychu, prowadzące do zawarcia ugody zwanej „Consensus Tigurinus”, co pozwala myśleć odtąd o jednym spójnym programie Reformacji Szwajcarskiej;
• 1550 • wraz z Viretem, przyjacielem i współpracownikiem w dziele reformy Kościoła, Klawin odbywa wycieczkę po Jeziorze Genewskim i spędza – ze względów zdrowotnych – kilka tygodni na południowym brzegu jeziora; dyskusja o Wieczerzy Pańskiej z luteraninem, Joachimem Westphalem;
• 1553 • Sprawa Miquela Serveta, Hiszpana, wcześniej sądzonego także przez Trybunał św. Inkwizycji, oskarżenie go o herezję także w ewangelickiej, reformowanej Genewie, proces sądowy i wyrok skazujący Serveta na śmierć (przez spalenie na stosie); wyrok został wydany przez radę miasta Genewy;
• 1559 • założenie Akademii Teologicznej w Genewie, ostatnie (IV) wydanie „Institutio...”, Kalwin otrzymuje prawa obywatela Genewy w swoje 50-te urodziny;
• 1564 • ostatnie publiczne wystąpienie Kalwina w lutym (kazanie), – śmierć po długiej chorobie w dniu 27 maja, na jego życzenie grób pozostał nieoznaczony.

Przygotował ks. Roman Lipiński